De inwoners van Groningen en Friesland leefden samen met de natuur en de omgeving. Landbouw, vee, planten, groenten en fruit waren erg belangrijk. Hieronder leest u meer over de natuur en het terrein.
Pingo
Deze waterplassen ontstonden zo’n 30.000 jaar geleden in de ijstijd. Vanuit de ondergrond kwam water omhoog in een bevroren grondlaag. Dit water vormde tenslotte een grote ijsklomp in de bodem die de bovengrond omhoog drukte: een heuvel ontstond. Na de ijstijd ontdooide het ijs en veranderde de heuvel in een kuil vol met water.
Fruithof
Op dit terrein staan oude fruitboomrassen: appels, peren, pruimen en kersen. Soms dragen ze weinig, andere jaren hangen de bomen vol heerlijk fruit.
Heide
Nadat het hoogveen in deze streek was afgegraven ontstonden hier grote heidevelden. Eind 19e en begin 20e eeuw, na de komst van kunstmest, werden die ontgonnen en veranderd in bouw- en weilanden. Wij proberen door middel van afplaggen op enkele hoekjes van ons terrein weer heide terug te winnen. Het zaad zit nog in de grond.
Landgeiten en heideschapen
Op ons terrein lopen enkele Nederlandse landgeiten. Dit is een eeuwenoud sterk geitenras dat omstreeks 1950 in Nederland bijna was uitgestorven. Dankzij een fokprogramma lopen er nu weer zo’n 2000 in ons land rond. Ook heideschapen treft u aan op ons terrein.
Armenkerkhof met baarhuisje
De spitkeet staat op een stuk grond dat van 1870 tot 1920 als begraafplaats voor de armsten van deze gemeente is gebruikt. De gemeente betaalde de kosten. In die 50 jaar zijn hier ruim 200 mensen begraven van wie ongeveer de helft kleine kinderen. Op dit armenkerkhof werd in 1874 een baarhuisje gebouwd. Dit diende als bergplaats voor het gereedschap dat bij een begrafenis nodig was, zoals de draagbaar; maar ook werd hier de dode opgebaard (vaak vanwege een besmettelijke ziekte) tot de begrafenis plaats vond. In Groninger Opende staat nog het oorspronkelijke huisje dat daar in 1874 is gebouwd op de armenbegraafplaats. Dat huisje heeft gediend als voorbeeld voor dit gebouwtje. Hier verdween het huisje net als de klokkenstoel toen de begraafplaats na 1920 werd gesloten.